ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ 151 ΠΡΟΔΟΤΕΣ; ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΝ «ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΞΑΝΘΗΣ» ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ!..

Παραβιάζεται η πάγια εθνική θέση που καθιερώθηκε από το 1986 για την ταυτότητα των μουσουλμάνων στη Δυτική Θράκη - Για τον... στόχο της τροπολογίας είναι άγνωστο αν έχει ενημερωθεί ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης Την πάγια εθνική γραμμή που υπηρετήθηκε αυστηρά από όλους τους πρωθυπουργούς των τελευταίων δεκαετιών επιχειρεί να παραβιάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. φέρνοντας στη Βουλή υπουργική τροπολογία για την αναγνώριση, μεταξύ άλλων, συλλόγων με αλυτρωτική και αντεθνική δράση που εγείρουν ζητήματα δήθεν ύπαρξης «τουρκικής» και «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.

Η τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης, με τη γενικόλογη περιγραφή «Συμπλήρωση διατάξεων του άρθρου 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», έχει προστεθεί σε νομοσχέδιο για την ευρωπαϊκή εντολή έρευνας που αναμένεται να τεθεί σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής την ερχόμενη εβδομάδα. Σύμφωνα με έγκριτους νομικούς η προωθούμενη ρύθμιση έχει αναδρομική ισχύ και ανοίγει τον δρόμο για την επανεξέταση της αναγνώρισης από τις ελληνικές αρχές της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης για την οποία ο Αρειος Πάγος έχει αποφασίσει αμετάκλητα τη διάλυσή της καθώς λειτουργεί ως βραχίονας του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, χαρακτηρίζεται για την υπόγεια δράση της και τις εντατικές προσπάθειες να αμφισβητηθεί η Συνθήκη της Λωζάννης ώστε η μειονότητα των Ελλήνων μουσουλμάνων να μην αναγνωρίζεται ως θρησκευτική, αλλά ως «τουρκική».

 Ρύθμιση «εθνικά επιπόλαιη» Ειδικότερα, νομικοί κύκλοι χαρακτηρίζουν τη ρύθμιση «εθνικά επιπόλαιη» επισημαίνοντας ότι υποχρεώνει το ανώτατο δικαστήριο να μπαίνει στη διαδικασία ακόμα και ανατροπής παλαιότερων αποφάσεων, θεωρώντας «αμελλητί» τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ως νέο στοιχείο που πρέπει να εξεταστεί, ακόμα κι αν αμφισβητούνται πάγιες εθνικές θέσεις ή διεθνείς συμβάσεις όπως της Λωζάννης.

Τονίζουν δε ότι «το ΕΔΑΔ δικαίωσε τους συλλόγους γιατί στάθηκε σε γενικές αρχές όπως στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Από την άλλη πλευρά, ο Αρειος Πάγος θεωρεί ότι οι διεθνείς συνθήκες που διαμορφώνουν τις σχέσεις κρατών είναι πιο δεσμευτικές από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου». Ως αντίλογος παρουσιάζεται το επιχείρημα που αναφέρει ότι η Ελλάδα πρέπει να επιδεικνύει καθολική αποδοχή των αποφάσεων του Ευρωδικαστηρίου και όχι να επικαλείται τις αποφάσεις του μόνο όταν το περιεχόμενό τους τη συμφέρει.

Υπενθυμίζεται ότι η ιστορία ξεκίνησε το 1986, όταν το Εφετείο Ξάνθης αρνήθηκε να αναγνωρίσει την Τουρκική Ενωση Ξάνθης, με αποτέλεσμα η διοίκηση του συλλόγου να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να δικαιωθεί.

Στη συνέχεια, ωστόσο, ο Αρειος Πάγος εξέδωσε δύο απορριπτικές αποφάσεις υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η διάλυση του σωματείου δεν παραβιάζει τις διατάξεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και «είναι θεμιτή η εν λόγω διάλυση για την προάσπιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, καθώς και για τη διασφάλιση της ειρηνικής συμβίωσης του χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού της Δυτικής Θράκης». Σε άλλο σημείο δε ανέφερε ότι ο σκοπός του σωματείου, όπως αυτός διαγράφεται στο καταστατικό του, παραβιάζει τις διατάξεις διεθνών συμβάσεων, συναφθεισών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, βάσει των οποίων στη Δυτική Θράκη δεν υπάρχει εθνική τουρκική μειονότητα, αλλά θρησκευτική μουσουλμανική μειονότητα. .protothema.gr